In de kerngroep van de thematafel zitten Niels Faber, Henk Hadders, Han-Paul van Westing en Peter Bootsma. Daarmee heeft de tafel aansluiting bij internationale ontwikkelingen rond ‘sustainability metrics’, bij wijkinitiatieven in de stad Groningen, en bij de ontwikkeling van faciliteiten voor tafels.

Duurzaamheidsindicatoren zijn volgens Faber graadmeters: “Bijvoorbeeld het aantal zonnepanelen in de wijk, de score van een kledingmerk bij Rank-a-Brand, of de jaaromzet in biologische voeding. Dat soort cijfers geeft proportiegevoel, dan snap je hoeveel er nog gedaan moet worden en dat helpt om draagvlak te vinden. Duurzaamheidsindicatoren zijn dus belangrijke hulpmiddelen bij duurzame ontwikkeling, ze zetten mensen in beweging.” Tafels bij Noorden Duurzaam gebruiken indicatoren op twee manieren: om aan te geven hoe dringend een duurzaamheidskwestie is, en om het effect te bepalen van projecten waarmee die kwesties worden aangepakt.

Wereldwijd zijn duizenden verschillende duurzaamheidsindicatoren in gebruik. Faber: “Standaardisatie daarin is hard nodig maar zover is het nog niet. Het is namelijk lastig om duurzaamheid voor mens en milieu te meten of in een getal te vangen. Lastiger in elk geval dan de economische kant. Het is dus een vakgebied in ontwikkeling.”

De thematafel Duurzaamheidsindicatoren wil het voor de andere tafels bij Noorden Duurzaam gemakkelijker maken om indicatoren te kiezen en te meten. Voor dat doel wordt een checklist gemaakt. Bootsma: “De tafels krijgen op de website van Noorden Duurzaam die checklist in beeld zodra ze een indicator toevoegen. De checklist stelt basisvragen, bijvoorbeeld hoe de indicator heet en en wat zijn webadres is, maar ook hoe hij gemeten wordt, wie dat doet, wat dat kost en wie dat betaalt. Zo komt er structuur in en wordt het praktisch.” De bedoeling van de thematafels is om zo een collectie op te bouwen waar alle tafels inspiratie uit kunnen putten.

Het rijksprogramma Duurzaam Door, uitgevoerd door de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RvO), wil de kennis die zo ontstaat toegankelijk maken voor alle regionale duurzaamheidsnetwerken in Nederland. Er wordt behalve de checklist en de voorbeeldcollectie daarom ook een netwerk gestart voor de doorontwikkeling van de checklist en voor het verder aanvullen van de collectie. Daarin kunnen ook andere netwerken deelnemen. De thematafel hoopt hiermee ook de standaardisatie van indicatoren verder te helpen.

Goede duurzaamheidsindicatoren gebruiken de notie van ‘duurzaamheidscontext’, zegt Hadders, “Dat houdt in dat de duurzaamheidprestatie van organisaties worden geplaatst in de context van begrenzingen, limieten. Dat moet want de wereld loopt tegen grenzen aan. Zo moeten duurzaamheidsprestaties ook afgezet worden tegen de vraag naar natuurlijke en social hulpbronnen, want die moeten wel eerlijk verdeeld worden. Limieten en verdeling dus, en dat bovendien op alle niveau's: sectoraal, lokaal, regionaal en globaal. Niet eenvoudig om dat allemaal te verwerken in duurzaamheidsindicatoren, maar het mooie is dat er consensus groeit over dit concept van ‘sustainablity context’, zoals het Global Reporting Initiative het sinds 2002 noemt.”

Van Westing richt zich vooral op wijkinitiatieven in de stad Groningen, vanuit de Stichting Groningen 3P0. “Eigenlijk zou er een klok om de grote markt moeten staan die aftelt hoeveel tijd we nog hebben om energieneutraal te worden. Of in de wijk een bord dat aangeeft hoe goed het gaat met de PV-projecten of de autodeelacties. Maar hoe komt je aan die cijfers. En vooral: hoe doen we dat op een slimme manier zodat straks alle wijken het kunnen overnemen.” Cijfers zijn niet het eerste waar je aan denkt als je met duurzame acties aan de slag wilt, zegt Van Westing, “maar als je dat huiswerk goed doet kom je een stuk verder”.

De thematafel Duurzaamheidsindicatoren wil in de komende periode de spreekbuis worden van alle specialisten in duurzaamheidsindicatoren in de regio. Belangstellenden zijn uitgenodigd om contact op te nemen, aan te sluiten en mee te beslissen over de richting die de tafel kiest.